بعدازاين پنهان كنم دردل غم جانانه را كاين صدف لايق بودآن گوهردردانه را
دم زندقمري به آواي بلندازقدسرو اي سهي قدخيزوكن كوتاه اين افسانه را
شمع داني زيرپاي خودچراهرگزنديد بوددشوارش كه بيندكشته پروانه را
